عاشقاني از سرزمين دجله و فرات

پس از اشغال عراق از سوي كشورهاي وابسته به نظام سرمايه داري، فساد مالي و غارت اموال عمومي در اين كشور آنچنان رواج يافته است كه براي آن حد و مرزي نمي توان يافت. تا آنجا كه همه گروه هاي مخالف امپرياليسم آمريكا و اشغال عراق، در پي تمهيداتي برآمده اند تا بتوانند هموطنانشان را از اين فلاكت و بدبختي نجات دهند. در راس اين گروه ها، سران اسلامي و سوسياليست هاي در تبعيد هستند.

فراموش نكرده ايم كه آمريكايي هاي متمدن  و يارانشان (كه داعيه جهاني سازي دارند) چگونه موزه بزرگ بغداد را كه بخش مهم و باارزشي از تاريخ ديرينه شناسي بشر را در خود داشت مورد غارت و تخريب قرار دادند. بعدها برخي از اين اشياي ارزشمند از كلكسيون هاي صهيونيست هاي سرمايه دار سر درآورد.

اخيرا در كشور هلند مراسمي با حضور جاسم المطير نويسنده و متفكر سرشناس و معاصر عراق برگزار شد. موضوع اين مجلس،  پژوهش پيرامون فساد مالي واداري و ريشه هاي اجتماعي و اقتصادي آن بود.

جاسم المطير سخنران اصلي بود. پس از پايان سخنانش به پرسش هاي حضار پاسخ داد. ازجمله مهم ترين پرسش ها اين بود كه چرا در دولت هاي سوسياليست گذشته نيز فساد مالي وجود داشت؟ جاسم المطير در پاسخ گفت: زيرا اين جوامع سوسياليستي از رحم جوامع گذشته زاده شده اند و بي ترديد برخي از مظاهر گذشته را با خود داشتند.

در خلال پژوهشي كه در سال 2005 در ايتاليا صورت گرفت، تمامي احزاب ايتاليا به فساد مالي آلوده بودند و تنها حزب كمونيست ايتاليا بود كه از فساد مالي مبرّا بود.

شركت هاي وابسته به نظام سرمايه داري بين يك تا ده درصد به حاكمان و كارگزاران كشورهاي در حال رشد رشوه مي دهند.

جاسم المطير در سخنانش بيان داشت كه سازمان ملل متحد كشف كرده است كه سالانه يك ميليارد دلار به حاكمان كشورها رشوه داده مي شود. نيز چهارصد ميليارد دلار در سال از كشورهاي آفريقايي براي مقاصدي در خارج ، بيرون مي رود. وي همچنان افزود كه ريشه هاي فساد مالي واداري و اقتصادي به جوامع سرمايه داري بر مي گردد كه در اين جوامع اين انحرافات بر پايه هاي رقابت، بورس، معاملات تجاري و استثمار نيروهاي كارگري در كشورهايشان استوار است. بنا براين فسادمالي به طور دقيق بايد گفت كه به ساختار طبقاتي چنين جوامعي وابسته است.

گزارش هاي سازمان ملل متحد حاكي است كه نود درصد تجارت جهاني را تنها دراختيار ششصد شركت جهاني است.

حكومت صدام حسين درحد بسياربالايي به فساد مالي واداري مبتلا بود. شواهدي فراوان دردست است كه درپانزده سال آخر حكومت صدام اين فساد به بالاترين حد خود رسيده بود.

نخستين حلقه ازفساد مالي عراقي ها خانواده صدام حسين بودند. حلقه بعدي را نظاميان وابسته به حكومت صدام تشكيل مي داد.

هم اكنون درعراق بانگاهي گذرا به دستمزد ها مي توان فساد مالي و بي عدالتي اقتصادي را دريافت. مثلا دركشورهاي ديگر اختلاف حقوق ماهانه بين يك تا نُه است  درحالي كه درعراق مثلا تفاوت ميان حقوق رييس مهندسان ورييس دولت به نسبت يك تا چهل وسه مي باشد. درآمد پزشك يك ميليون دينار است درحالي درآمد عضو مجلس پنجاه وپنج ميليون دينار مي باشد. اين تفاوت درآمد كه بي هيچ حساب و كتابي صورت مي گيرد از مهم ترين عواملي است كه به فساد مالي دامن مي زند.

همچنين ازجمله عواملي كه راه را براي مفسدين اقتصادي واداري باز مي كند عدم وجود دادگستري و قوه قضائيه قدرتمند است كه بتواند از فرار مجرمان اقتصادي با ثروت هاي ملي ، جلوگيري كند. همچنين وجود پول شويي در عراق فساد مالي را در اين سرزمين كامل مي كند.

سخنان جاسم المطير درباب فساد مالي فراوان بود كه من اندكي ازآن را آوردم.

به گمان من عظيم ترين بلايي كه فساد مالي واداري واقتصادي برسر يك ملت مي آورد اين است كه مردم را از درون تخريب مي كند زيرا تك تك هموطنان را به اندماج و درخود مردن و درخود رسوب كردن مي كشاند. نيز كساني را هم كه خودرا درمسابقه فساد، شركت داده اند به مرور ازحالت انساني دور مي كند و خصائل جانوران سبع را برآنان حاكم مي سازد تاجايي كه براي به دست آوردن هرچه بيشتر، به هركاري دست مي يازند.

من دراينجا به عنوان معلمي كه سال ها به تدريس ادبيات ودرنمايه هاي تعليمي آن مشغولم هشدار مي دهم كه فساد مالي ازمهم ترين عواملي است كه چنانچه درجامعه اي به رسميت شناخته شود، براي تمامي پُست هاي اجتماعي، سياسي وحتي ديني كشور ، قيمت تعيين مي كند و آن ها را درترازوي خريد وفروش قرار مي دهد. درحوزه سينمايي خريد وفروش نقش ها را تاحدي مي دانيد... بگذريم...

جاسم المطير نويسنده اقتصاددان و متفكر عراقي است كه اكنون در هلند به سر مي برد. او زاده 1934 دربصره است. بارها زنداني سياسي بوده است . هم دردوراني كه حكومت عراق سلطنتي بود و هم درزمان عارف و نيز حكومت حزب بعث. المطير آزاديخواه ومبارزي خستگي ناپذير است. تاكنون بالغ بر بيست كتاب ازاو منتشر شده است. اين كتاب ها درمورد اقتصاد ، سياست وادبيات است. داستان كوتاه ورمان نيز نوشته است كه ازمشهورترين كارهايش رمان «عاشقان سرزمين دجله وفرات» (عاشقان من بلاد الرافدين) است.

رمان عاشقان سرزمين دجله وفرات، شامل پنجاه و شش نامه است كه عاشق ومعشوقي به نام هاي كرجي وراشل براي يكديگر مي نويسند.

كرجي و راشل از آب دجله وفرات مي نوشند. با اين كار عشقي عظيم نسبت به سرزمين دجله وفرات وتمدن آن دروجود خود حس مي كنند. اين عشق ساختار فرهنگي وتاريخي ومعمار فرهنگي شخصيت هاي ملي را از گيلگمش وعشتار گرفته تا كرجي وراشل را نيز دربر مي گيرد.

نامه هايي كه ميان اين دو عاشق رد وبدل مي شود درحقيقت داستان هايي از يهوديان و مسأله يهود در عراق درنيمه قرن بيستم را بيان مي كند كه به قلم نويسنده اي غير يهودي بيان شده است.

دراين رمان تاريخ همچون شخصيتي شاخص در برابر ما زنده است و زندگي تازه اي را تجربه مي كند.

نامه هاي عاشقانه اين رمان با آنكه حالتي رمانتيك دارد اما به تحليل اقتصادي يا فلسفي نيز دست مي يازد كه در نوع خود بي نظير است.

درمجموع دراين رمان، نيروي پيوندي كشف مي شود كه جامعه عراق را با همه قوميت ها و ساختارهاي متفاوت ديني وقبيله اي و سياسي را متحد ساخته است. متأسفانه اكنون امپرياليسم آمريكا وانگليس مي كوشند تا اين اتحاد ملي را از ميان ببرند.